De verhouding tussen kapitaal, arbeid en grondstoffen: dat was het onderwerp in hoofdstuk 1 ‘Kapitaal’; op basis van verschillende modellen zagen wij welke productiefactor de ‘baas’ is. En hoe de ‘driehoek’ omgekeerd kan worden. Hoofdstuk twee gaf de waarde van de dubbele waarheid aan: vrijdenken en niet zo maar in absolute waarheden geloven. Zo kunnen wij naar een oplossing toewerken.
Nu is het tijd om de (economische) richting vast te stellen: de wijze waarop je dat kunt bereiken. En de aanpak van een andere economie om van vulgair naar sociaal kapitalisme te komen. Een van de belangrijkste stappen in de geschiedenis van de mensheid. En dat op een historisch moment gezien de grote milieuproblemen. De basis daarvan is de manier waarop je de belastingen regelt. De ‘heffingsgrondslag’ om het zo te zeggen.
Over die heffingsgrondslag is een boel te zeggen: in het algemeen zit die heffing in de westerse wereld op de arbeid. Zo wordt de sociale zekerheid, naast belastingen, gefinancierd. De ‘bron’ waar die heffingsgrondslag op gebaseerd is, wordt zodoende vanzelf duurder: de arbeidskosten zijn hoger dan het nettoloon. En de prijs voor de consument is hoger als de netto-opbrengst voor de verkoper. Dat bevordert de werkgelegenheid helemaal niet. Deze bron zal dan ook zo weinig mogelijk gebruikt worden!
Binnenkort kun je meer hierover in het boek lezen!